قابل توجه كاربران
تلویزیون اینترنتی در ایران روشن میشود؟!
بحث تلویزیون اینترنتی چندی است که در کشور ما مطرح شده است و متولیان امر برروی سرویس‌های ارزش افزوده مورد نیاز آن تمرکز کرده‌اند اما ظاهرا برای راه‌اندازی آن امروز و فردا میشود.
چندی است با گذشت زمان و با توسعه خدمات ارزش افزوده حوزه فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات، شاهد ظهور محصولات جدیدی در این حوزه هستیم که یک نمونه جالب و موفق آن که بیشتر در کشورهای آمریکایی یافت میشود، تلویزیون‌های اینترنتی و تعاملی هستند.
جذب مخاطب و کاربر در عرصه فن‌آوری‌های نوین بر اساس میزان حضور و سهیم بودن آن‌ها در ایجاد و استفاده متقابل از تکنولوژی‌های روز تعریف میشود و از همین منظر است که این روزها کشورها برای درآمدزایی بیشتر به سمت استفاده از خدمات نوین مبتنی بر زیرساخت‌های فراهم شده و سرمایه‌گذاری شده سابق می‌روند. خدمات تلفن ثابت و همراه که این روزها شاهد کاهش خدمات صوتی آن‌ها هستیم درصدد آن هستند که هرچه سریع‌تر جایگاه خود را در بازارهای ACS یافته و بخش عظیمی از زیرساخت‌های فیزیکی و سخت افزاری خود را به آن بخش که سود خوبی را به ارمغان خواهد آورد، سوق دهند.
تمامی اپراتورها و سرویس‌دهندگان ارتباطاتی ملزم به ایجاد زمینه‌ای برای تضمین درآمدزایی و سود قطعی خود برای آینده هستند چرا که زمینه فعالیت‌های کنونی آن‌ها اشباع شده و تمامی اقداماتی که در حال حاضر منبعی برای درآمدزایی و دلگرمی فعالین این حوزه تلقی میشود به سمت کم رونقی می‌رود که برای مقابله با چنین موانع و اصطحکاک‌هایی باید چاره‌ای اندیشید تا رشد پایدار همچنان حفظ شود.
اپراتورهای کشور ما هم دیری نیست که به سود قطعی این حوزه پی برده‌اند و هزینه‌های خود را به سمت بهره‌برداری از خدماتی همچون تلویزیون اینترنتی سوق داده‌اند. مخابرات تهران که احساس نیاز بیشتر به خدمات ارزش افزوده‌ای را سریع‌تر از دیگر فعالان درک کرد، آستین‌های خود را بالا زد و تلویزیون تعاملی “شیما” را در مناطقی از تهران راه‌اندازی کرد که قادر بود برنامه‌های صدا و سیما را ذخیره کند تا کاربران اگر برنامه‌ای را از دست دادند، بتوانند مجددا آن را تماشا کنند که البته به خاطر متولی بودن مخابرات این پروژه تنها برروی خطوط پرسرعت مخابرات ارائه میشود و سازمان صدا و سیما هم که نقش تأمین کننده اصلی محتوا را دارد، با مخابرات تفاهم‌نامه‌ای را به ثبت رسانده است.
ظاهرا حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و وزارت ارشاد و مشخصا موسسه رسانه‌های تصویری نیز از دیگر تأمین کنندگان محتوا هستند که هر کدام بخشی از تأمین محتوا را در نظر گرفته‌اند.حال این پروژه که به تلویزیون تعاملی شهرت دارد، چیزی از پیدایش نمی‌گذرد که صحبت از شبکه “سروش” به میان آمده و معاونت رسانه‌های مجازی سازمان صدا و سیما در طول برگزاری نمایشگاه الکامپ نمونه‌ای از آن را در معرض دید علاقه‌مندان و بازدیدکنندگان قرار داد که همین پیش نمایش مژده‌ای بود برای افتتاح زودهنگام آن که احتمال‌ها می‌رفت با آغاز شدن سال جدید ، استفاده از این شبکه نیز فراگیر و همگانی شود ! اما چنین نشد و حتی پیش از این قرار بود در ۲۲ بهمن‌ماه شاهد رونمایی نهایی از این پروژه باشیم، ولي هنوز که هنوز است زمان دقیقی از اجرای این پروژه در دست نیست.
سروش که با عنوان تلویزیون اینترنتی مطرح است، یکی از مهم‌ترین پروژه‌های حال حاضر به شمار می‌رود که قادر است بستر ارائه خدمات تلویزیون و تصویر را از طریق اینترنت و بستر شبکه‌ای با پهنای باند بالا محقق کند و درواقع کاربران با داشتن لینک ارتباط پرسرعتی قادر خواهند بود به شبکه با پهنای باند بالایی دسترسی داشته باشند که در کنار دسترسی به اینترنت، همزمان به شبکه پرسرعت داخلی که پهنای باند آن حداقل برای سروش ۲ مگابیت بر ثانیه خواهد بود، دسترسی دارند.
سوالی که در این مرحله ذهن اکثریت را به خود مشغول می‌کند این است که تفاوت تلویزیون تعاملی با تلویزیون اینترنتی در چیست؟ در این‌باره باید گفت تلویزیون اینترنتی رسالتی عظیم‌تر از تلویزیون‌های تعامل محور دارد چراکه در تلویزیون‌های تعاملی کاربر تنها قادر به این است که برنامه‌های ثبت و ذخیره شده طبق الگوریتم خاصی را بازیابی کند، در حالیکه در تلویزیون‌های اینترنتی تمامی محتوای موجود قابل ارائه است ، متولیان می‌توانند برنامه‌های متععدی را به وجود آورند و همزمان قابلیت دسترسی به اینترنت نیز مهیا است.
از طرف کاربر نیز تنها وسیله مورد نیاز یک لینک ارتباطی پرسرعت است که از ارائه دهنده خدمات IPTV گرفته شده باشد که قابلیت برقراری ارتباط با شبکه داخلی در نظر گرفته شده را برای سرویس‌های صوت و تصویر داشته باشد و علاوه بر آن امکان ذخیره و جست و جو در میان برنامه‌ها نیز فراهم است که به ازای هزینه‌ای ماهیانه کاربران می‌توانند اینترنت را هر زمان که بخواهند، داشته باشند و پرداخت‌های الکترونیکی خود را از طریق همان لینک پرسرعتی که از طریق ستاپ باکس به تلویزیون متصل است، پرداخت کنند.
ویدئو کلوپ‌ها که با وجود تلویزیون‌های اینترنتی مورد کم‌مهری واقع می‌شوند باید به فکر راه چاره‌ای باشند تا مواجهه با چنین اقداماتی آن‌ها را غافلگیر نکند علی‌رغم اینکه باید بدانیم وجود چنین پروژه‌هایی از بروز وقایع تأسف‌برانگیزی همچون تکثیر لوح‌های قاچاق می‌کاهد.
حال با در نظر گرفتن تمامی مزایایی که این سرویس‌ها به دنبال خود می‌آورد این سوال وجود دارد که چرا مسوولان برای راه‌اندازی آن امروز و فردا می‌کنند و آیا تولیدکنندگان محتوا صرفا باید از نهادهای دولتی انتخاب شود در حالیکه بسیاری از این پروژه‌ها با برون‌سپاری شدن، زمینه‌های پیشرفت‌شان فراهم میشود.
منبع: مجله دانش
